SARS-CoV-2 BA.1 และ BA.2 การติดเชื้อที่ก้าวหน้าน่าจะป้องกันการติดเชื้อ BA.4 เป็นแนวทางปฏิบัติทางคลินิก/พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ หรือถือเป็นข้อมูลที่กำหนดไว้ความทนทานและไดนามิกของการเรียกคืนกลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง coronavirus 2 (SARS-CoV-2) ขัดขวาง (S) ภูมิคุ้มกันโปรตีนที่กำหนดเป้าหมายแอนติบอดีเป็นสื่อกลางอย่างน้อยแปดเดือน หลังจากการติดเชื้อที่ก้าวหน้า (BTI) กับ SARS-CoV-2 Omicron BA.1 และ BA.2 สายพันธุ์ย่อย บาคาร่า

การเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องของสายพันธุ์ย่อย Omicron ที่แพร่เชื้อได้สูงและภูมิคุ้มกันที่หลีกเลี่ยงได้ ควบคู่ไปกับการลดลงของภูมิคุ้มกันที่เกิดจากวัคซีนป้องกันโรคโคโรนาไวรัส 2019 (COVID-19) ได้เพิ่มความถี่ BTI ในวัคซีน COVID-19 การศึกษาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการตอบสนองของเมมโมรี บี ลิมโฟไซต์และแอนติบอดีที่ใช้แอนติบอดีหลัง SARS-CoV-2 Delta หรือ BA.1 BTIs ได้แสดงให้เห็นการเรียกคืนการตอบสนองทางร่างกายของแอนติบอดีอย่างรวดเร็ว การกระตุ้นความจำของลิมโฟไซต์ B ที่กำหนดเป้าหมาย S และการแยกเซลล์แอนติบอดีที่หลั่งสารแอนติบอดี

นอกจากนี้ Omicron BTIs ในกลุ่มบุคคลที่ได้รับการฉีดวัคซีนครบถ้วนจะช่วยเพิ่มความกว้างของการวางตัวเป็นกลาง ซึ่งอาจเกิดจากแอนติบอดีชนิดใหม่ที่กำหนดเป้าหมายไปที่ epitopes ของ Omicron S หรือเซลล์เม็ดเลือดขาวลิมโฟไซต์ที่มีหน่วยความจำป้องกันข้ามแบบเลือกได้ขยายตัวอีกครั้งระหว่างการฉีดวัคซีนการประเมินอิทธิพลของ BTIs ด้วยตัวแปรย่อย Omicron ใหม่ต่อความกว้างและความทนทานของภูมิคุ้มกันที่อาศัยร่างกายและหน่วยความจำ B Lymphocyte สามารถแจ้งการพัฒนาวัคซีนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการป้องกันสูงสุดจากการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ที่เกิดขึ้นใหม่

ในการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยประเมินจลนพลศาสตร์การตอบสนองของภูมิคุ้มกันที่เรียกคืนได้ในตอนแรกหลังจาก BA.1 หรือ BA.2 BTIs และการเปลี่ยนแปลงประวัติในการทำให้เป็นกลางของ SARS-CoV-2 หลังการรักษา วัคซีน COVID-19 จำนวน 26 รายการ ซึ่งประกอบด้วยวัคซีนครบจำนวน 3 ตัว และวัคซีนเสริม 21 ตัว และบุคคล 2 รายที่มีการติดเชื้อสายพันธุ์จากบรรพบุรุษ SARS-CoV-2 ซึ่งได้รับการฉีดวัคซีนในภายหลัง ได้รับการลงทะเบียนตาม Omicron BTIs ที่เกิดขึ้นหลังจากค่ามัธยฐาน 95 วันของ ได้รับการฉีดวัคซีนครั้งล่าสุด ในบรรดาผู้เข้าร่วมการศึกษา บุคคล 19 ใน 21 คนไม่มีประวัติการติดเชื้อ SARS-CoV-2 และได้รับวัคซีนป้องกันโควิด-19 ที่เข้ารหัสโปรตีนชนิด S เช่น ChAdOx1 nCoV-19, BNT162b2, NVX-CoV2373 และ messenger RNA (mRNA) -1273.

การติดเชื้อ BA.1 ได้รับการยืนยันโดยการจัดลำดับจีโนมทั้งหมด (WGS) นอกจากนี้ โพรงจมูกและเลือดของผู้เข้าร่วมถูกสุ่มตัวอย่างเป็นเวลาอย่างน้อย 247 วันติดตามผลระดับกรดไรโบนิวคลีอิก (RNA) ของ SARS-CoV-2 ถูกกำหนดโดยใช้การทดสอบปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรสเชิงปริมาณ (qPCR) สำหรับยีน SARS-CoV-2 นิวคลีโอแคปซิด (N) การวางตัวเป็นกลางของ Anti-Omicron ถูกจำลองขึ้นเพื่อประเมินความทนทานของการป้องกันภูมิคุ้มกันจากการติดเชื้อซ้ำตามอาการด้วยความกังวล (VOCs) ของ SARS-CoV-2 ที่มีภูมิคุ้มกันเทียบเท่าหรือมากกว่าในกลุ่มบุคคลที่มีภูมิคุ้มกันแบบผสม

ทำการสร้างแบบจำลองเอฟเฟกต์เชิงเส้นผสมเพื่อประเมินอัตราการสลายตัวเฉลี่ย BTIs ได้รับการวินิจฉัยโดยใช้การทดสอบแอนติเจนอย่างรวดเร็วและ PCR ในขณะที่ anti-N titers ถูกกำหนดโดยใช้เอนไซม์ที่เชื่อมโยงกับอิมมูโนซอร์เบนต์แอสเซย์ (ELISA)

สายพันธุ์ SARS-CoV-2 จากบรรพบุรุษถูกเพาะเลี้ยงบนเซลล์ Vero ในขณะที่สายพันธุ์ย่อย BA.1, BA.2 และ BA.4 ถูกปลูกบนเซลล์ Calu3 การประเมินการติดเชื้อ SARS-CoV-2 โดยใช้เซลล์ HAT-24 ที่แสดงเอนไซม์ angiotensin-converting ของมนุษย์ 2 (ACE-2) และ transmembrane serine protease 2 (TMPRSS2) เปอร์เซ็นต์ความมีชีวิตและการทำให้เป็นกลางถูกกำหนดตามค่าหน่วยเรืองแสงสัมพัทธ์ (RFU) และค่า ID 50 เฉลี่ย และค่า IC 50ถูกกำหนด โฟลไซโตเมทรีดำเนินการเพื่อตรวจหาเซลล์เม็ดเลือดขาว B ที่กำหนดเป้าหมาย S ของ SARS-CoV-2 ด้วยการจำลองการเรียกคืนแอนติบอดีและจลนศาสตร์การสลายตัว ประสิทธิภาพของวัคซีนต่อ VOCs ต่างๆ หลังจาก BTI ได้รับการประเมิน

ผลลัพธ์ผู้เข้าร่วมการศึกษาทั้งหมดพัฒนา BA.1 หรือ BA.2 BTI ที่มีอาการแต่ไม่รุนแรง การติดเชื้อเหล่านี้เพิ่มความกว้างของการทำให้เป็นกลางอย่างแข็งแกร่งต่อสาร VOCs ที่เป็นสาเหตุ ดังนั้นจึงขยายความกว้างของการทำให้เป็นกลางเทียบกับ BA.4 ที่มีภูมิคุ้มกันมากขึ้น

ลิมโฟไซต์หน่วยความจำ B ที่ทำปฏิกิริยาข้ามกับบรรพบุรุษและโปรตีน Omicron S ส่วนใหญ่ถูกขยายโดยการติดเชื้อ SARS-CoV-2 โดยมีลิมโฟไซต์ B ที่กำหนดเป้าหมาย Omicron หรือแอนติบอดีต่อต้าน SARS-CoV-2 ที่คัดเลือกอย่างจำกัด

การประมาณการแบบจำลองระบุว่าการป้องกันภูมิคุ้มกันต่อการติดเชื้อซ้ำตามอาการด้วย VOCs ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดจะมีความทนทานมาก แต่จะถูกทำลายโดย VOCs ที่แปลกใหม่และที่หลีกเลี่ยงภูมิคุ้มกันมากขึ้น การวิเคราะห์ติดตามผลบ่งชี้การตอบสนองการต่อต้าน Omicron ที่ทนทาน BA.1 และ BA.2 BTIs แสดงจลนพลศาสตร์ของ SARS-CoV-2 ที่เปรียบเทียบได้ โดยผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่แสดงปริมาณไวรัสสูงสุดเมื่อลงทะเบียนและนานถึงสามวันหลังจากเริ่มแสดงอาการ SARS-CoV-2 ทำซ้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพในช่วง Omicron BTIs แม้จะมีการฉีดวัคซีนก่อนหน้านี้

anti-N immunoglobulin G (IgG) titers ทางซีรั่มมีค่าเล็กน้อยที่จุดเวลาเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม titers ขยายอย่างสม่ำเสมอจากหนึ่งสัปดาห์หลังจากเริ่มแสดงอาการของ BA.1 และ BA.2 BTIs การป้องกันทางภูมิคุ้มกันประมาณว่ามากกว่า 70% และคงอยู่เป็นเวลา 705 วันและ 1,607 วันหลังจาก BTIs BA.1 และ BA.2 ตามลำดับ

จลนพลศาสตร์ ของโหลดไวรัสและการแปลงซีโรเป็น N หลังจากการติดเชื้อ Omicron BA.1 และ BA.2(A) แผนผังของการเก็บตัวอย่างตามยาวหลังการติดเชื้อขั้นรุนแรงของบุคคลที่ได้รับวัคซีน Omicron BA.1 (n=10) หรือ BA.2 (n=16) แต่ละบรรทัดแสดงถึงหัวข้อเดียว และแต่ละจุดแสดงถึงคอลเล็กชันตัวอย่าง (สีน้ำเงิน ผ้าเช็ดจมูก สีแดง เลือด สีม่วง ทั้งผ้าเช็ดจมูกและเลือด) (B) จลนพลศาสตร์ของปริมาณไวรัส SARS-CoV-2 ในไม้กวาดจมูกที่วัดโดย qPCR ของยีน nucleocapsid (N) (C) จลนพลศาสตร์ของพลาสมา IgG titers เทียบกับ SARS-CoV-2 นิวคลีโอแคปซิด (N) หลังการติดเชื้อที่ก้าวหน้าด้วย BA.1 (สีแดง) หรือ BA.2 (สีน้ำเงิน) วัตถุที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 ก่อนหน้านี้จะแสดงเป็นวงกลมปิด เส้นหนาแสดงถึงค่าประมาณค่าเฉลี่ยจากแบบจำลองการถดถอยเชิงเส้นแบบแยกส่วนโดยใช้พารามิเตอร์ที่ประมาณไว้ แม้ในระหว่างการวางตัวเป็นกลางของ SARS-CoV-2 สูงสุด ประมาณหนึ่งเดือนหลังจากเริ่มแสดงอาการ VOCs ใหม่ที่มีการวางตัวเป็นกลางต่ำกว่า 3 และ 10 เท่าสามารถลดประสิทธิภาพของการป้องกันภูมิคุ้มกันจาก 90.0% เป็น 74.0% และ 47.0% ตามลำดับ ในบรรดาบุคคลที่มีภูมิคุ้มกันลูกผสมจาก BA.1 และ BA.2 BTIs ประสิทธิภาพการป้องกันจะลดลงจาก 95.0% เป็น 86.0% และ 63.0% ตามลำดับ